هشدار بزرگ درباره بودجه ۱۴۰۲/ تورم بالا، معیشت مردم را سخت میکند
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۸۷۲۹۶
یک کارشناس اقتصادی اعتقاد دارد: اگر لایحه بودجه دولت بدون توجه به افزایش کسری بودجه تنظیم شود، میتواند برای همین سه ماه پایان سال هم التهاب را بیشتر کند.
گفته میشود بودجه ۱۴۰۲ فردا به مجلس خواهد رفت؛ بودجهای که هماکنون این نگرانی را در شرایط تورم بالای ۴۰ درصد برای اقتصادیون ایجاد کرده که آیا کسری بودجه را عمیقتر خواهد کرد یا دولت تصمیمی جدی برای حل این مصیب بودجهای خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
* دولت سیزهم در ارسال لایحه بودجه ۱۴۰۲ به مجلس تاخیر داشته است. به نظر شما ارسال دیرهنگام لایحه بودجه به مجلس، چه تبعاتی برای اقتصاد ایران دارد؟
ارسال دیر یا زود لایحه بودجه مهم نیست، مهم این است که لایحهای به مجلس برود که حداقل کسری را داشته باشد و مثل لایحه ۱۴۰۱ نباشد که کسری بالایی داشته و عملا غیرواقعبینانه بوده و مشکلات عدیدهای ایجاد کرد که مهمترین آنها تورم بود.
با توجه به اینکه لایحه بودجه هنوز به مجلس نرفته، نمیتوانیم درباره محتوای آن صحبت کنیم، ولی تمام امید ما این است که لایحهای تدوین شده باشد که کسری حداقلی را برای سال آینده در پی داشته باشد، چون امسال تورم در کشور اعداد بالایی را ثبت خواهد کرد و احتمالا به نزدیک ۵۰ درصد خواهد رسید.
* گزارش اخیر مرکز آمار نشان میدهد که تورم نقطه به نقطه به ۴۸.۵ درصد و تورم سالانه به ۴۵ درصد رسیده است.
نزدیک به ۵۰ درصد احتمالا تورم امسال خواهد بود. امیدواریم دولت لایحهای برای سال آینده تدوین کند که درآمدها واقعبینانه و هزینهها نیز با سختگیری همراه باشد تا بتوانیم امیدوار باشیم که کسری بودجه به حداقل برسد و انضباط مالی و بودجهای در کشور حاکم شود؛ در غیر این صورت هر گونه لایحهای که حکایت از کسری بودجه بالا باشد، انتظارات تورمی را برای سال آینده افزایش میدهد.
اگر لایحهای که روز یکشنبه هفته جاری به مجلس میرود، حداقلها را نداشته باشد، میتواند برای همین سه ماه پایان سال هم التهاب را بیشتر کند. به هر حال وقتی فعالان اقتصادی لایحه بودجه را بررسی کنند، متوجه خواهند شد که برای سال آینده، یک بودجه مقاوم و واقعبینانه هست یا خیر. اگر احساس کنند که لایحه بودجه برای سال آینده با کسری بالایی همراه است، میتواند دوباره یک موج افزایش انتظارات تورمی را در پی داشته باشد و علامت منفی را به اقتصاد ارسال کند.
* البته دولت برخلاف اظهارات شما، اعتقاد دارد که کسری بودجه نداریم.
مفهوم کسری بودجه این است که وقتی درآمدهای پایدار را با هزینههای پایدار مطابقت میدهید، مجبور میشوید اموال بفروشید یا اوراق منتشر کنید. انتشار اوراق مالی اسلامی یا فروش اموال برای هزینههای جاری، مصداق کسری بودجه است. برای مثال، یک فرد با خانوادهاش به رستوران میخواهد برود و پول ندارد. بنابراین فرش زیر پای خود را میفروشد یا از برادر یا خواهر خود قرض میکند تا با خانوادهاش به رستوران برود. اعتقاد من این است که رستوران رفتن در زمانی که درآمد ندارید، واجب نیست. شما میگویید من کم نیاوردم، اما من میگویم شما باید سال آینده این پول را برگردانی، تازه با سودش هم باید برگردانید.
بر این اساس، زمانی ما میتوانیم بگوییم دولت کسری بودجه ندارد که درآمدهای پایدار و مطمئن، کفاف هزینههای پایدار را بدهد. انتشار اوراق مالی اسلامی یا فروش اموال برای پوشش هزینههای جاری، یک سیاست و راهبرد اشتباه است که هم مصداق آیندهفروشی است و هم مصداق عدم تعادل هزینه و درآمد. این مصیبت اقتصادی ما را در آینده سنگینتر میکند. ما هزینههای جاری را فقط باید با درآمدهای پایدار و به خصوص مالیات پوشش دهیم. اگر دولت میخواهد اوراق منتشر کند یا اموال بفروشد، فقط برای بودجه عمرانی باید هزینه شود. یعنی خط قرمز کشور برای فروش اموال یا انتشار اورق، فقط برای بودجه عمرانی است. در کشور ما نباید اموال را فروخت و با پول آن، هزینههای جاری را پرداخت کرد. با پول انتشار اوراق که نباید حقوق کارمندان را پرداخت. ما فقط میتوانیم اموال بفروشیم یا اوراق منتشر کنیم؛ آن هم صرفا برای سرمایهگذاری دولتی و بودجه عمرانی و پوشش زیرساختها؛ نه برای هزینههای جاری.
ما دو سه سال است که عادت کردیم اوراق منتشر کنیم و با انتشار اوراق، حقوق کارمندان را پرداخت کنیم. این مصداق آیندهفروشی است و خطای راهبردی و مصیبتی است که کشور را گرفتار خواهد کرد و کسریهای بودجه را عمیقتر میکند.
هشدار بزرگ درباره بودجه ۱۴۰۲/ تورم بالا، معیشت مردم را سخت میکند
* شما چشماندازی میبینید که دولت برای سال آینده بودجهای بدون کسری تدوین کند؟
ما تا زمانی که لایحه بودجه را ندیدیم، نمیتوانیم قضاوت کنیم. باید اجازه دهیم لایحه بودجه منتشر شود و به پیشواز تحلیل بودجه نرویم. زمانی که لایحه بودجه منتشر شود، میتوانیم راحتتر تحلیل کنیم. شواهد و تصورات ذهنی را الان نباید در تحلیلهای کارشناسی دخالت دهیم، فقط میتوانیم خواهش، توصیه و تمنا از دولتمردان کنیم که کسری بودجه را مراقبت کنند، چون با توجه به اینکه ۴، ۵ سال است گرفتار تورمهای بالای ۴۰ درصد هستیم، تداوم این تورمها معیشت یک ملت را تحتتاثیر قرار میدهد و واقعا تداوم زندگی را ناممکن میکند. یکی از مهمترین ریشههای تورم نیز باید بپذیریم که کسری بودجههایی است که دولتها ایجاد میکنند. بر این اساس، اگر کسری بودجه همچنان برای سال آینده تداوم پیدا کند، دوباره گرفتاری از حیث تورمی بالا را باید منتظر باشیم که البته از توان یک ملت خارج است.
* فکر میکنید دولت سیزدهم در مهار تورم چقدر موفق بود؟
ببینید، یکی از ریشههای اصلی تورم، بیانضباطیهای بودجهای دولت است. سال قبل هم وقتی تصمیمات غلط دولت گرفته شد، هشدار دادم. یکی از تصمیمات اشتباه، افزایش ۵۷ درصدی حقوق کارگران بود که وزارت کار روی آن اصرار داشت و یک مصیبت برای کشور ایجاد شد. همچنین افزایش حقوق و دستمزدها در برخی زمینهها یا درآمدهای غیرواقعبینانه که در لایحه بودجه سال گذشته دیده شده بود و امسال هم دیدیم که محقق نشد.
ما باید به یاد داشته باشیم که سال آینده امکان دارد که دیگر درآمد نفتی بالا را نداشته باشیم، چون احتمالا قیمت نفت در سال آینده به کمتر از ۷۰ دلار خواهد رسید. امسال دورانی بود که قیمت نفت تا ۱۲۰ دلار هم بالا رفت و به طور قطع در سال آینده قیمت نفت به زیر ۷۰ دلار خواهد رسید. هم به دلیل اینکه در رابطه با جنگ اوکراین و روسیه یک یادگیری در دنیا اتفاق میافتد و هم اینکه تدابیری در دنیا در نظر گرفته میشود که بتوانند قیمت انرژی را کنترل کنند. از این منظر اعتقاد دارم که سال آینده قیمت نفت اعداد زیر ۷۰ دلار را خواهد داشت.
بر این اساس، احتمال اینکه تحریمها همچنان ادامه پیدا کند، وجود دارد، بنابراین ما نمیتوانیم روی منبع درآمدهای نفتی حساب ویژه باز کنیم. از این منظر میخواهم بگویم دولت هر لایحهای را هم که میخواهد به مجلس بفرستد، باید مبتنی بر درآمد واقعبینانه مالیات و درآمد واگذاری بنگاهها باشد.
توصیه من این است که از فروش اموال یا از درآمدهای ناپایدار نمیشود برای هزینه پایدار عملا خرج کرد. یعنی هزینه پایدار، درآمد پایدار میخواهد. میشود برای هزینههای موقتی از درآمد موقتی استفاده کنیم. من امسال دیدم که برای مثال، میخواستند حقوق اعضای هیات علمی دانشگاهها را افزایش بدهند؛ این به عنوان یک هزینه پایدار بود. اما محل تامین آن را فروش اموال گذاشته بودند. من گفتم که با فروش اموال که نمیتوان یک هزینه پایدار ایجاد کرد. وقتی که حقوق اعضای هیات علمی دانشگاه یا حقوق معلمان را بخواهید افزایش دهید، این حقوق تا پایان عمرشان ادامه پیدا خواهد کرد. نمیشود که با درآمد ناپایدار، یک حقوق و دستمزد پایدار را تصویب کرد. بر این اساس، باید مراقبت شود که برای هزینههای پایدار، به درآمدهای ناپایدار اتکا کنیم.
* با توجه به اینکه دولت در حال تدوین برنامه هفتم است و گفته میشود سال اول اجرای برنامه هفتم با بودجه سال آینده همزمان است. آیا میشود بودجه ۱۴۰۲ را بدون برنامه هفتم تصویب کرد؟
چارهای نیست، این تاخیر اتفاق افتاده است. درست این بود که باید برنامه هفتم نوشته میشد. بودجههای سنواتی برنامههای سالانه برنامه میانمدت هستند. برنامه هفتم، یک برنامه ۵ ساله است که برای برنامه ۵ ساله، ۵ برنامه سالانه میخواهیم. اصول این بود که باید برنامه هفتم آماده میشد و بودجه سال ۱۴۰۲ باید اولین برنامه سالانه برنامه هفتم میبود. متاسفانه الان برنامه هفتم آماده نشده و تا این برنامه آماده شود، زمانبر است. این برنامه تا تبدیل به قانون شود، چند ماه زمان میبرد.
سناریو این بود که سال آینده بودجه سه دوازدهم در نظر گرفته شود، اما به نظر میرسد با رایزنیای که بین دولت و مجلس صورت گرفته، این مساله مرتفع شده و دولت هم قرار است لایحه بودجه سال آینده را بدهد. من فکر نمیکنم الان برنامه هفتم بتواند فرآیند تصویب را طی کند و مبتنی بر برنامه هفتم، بودجه ۱۴۰۲ داده شود. الان دیماه است و این در حالی است که بودجه آذرماه باید به مجلس میرفت. حداقل ۱۸ روز از مهلت قانونی دولت گذشته و عملا بودجه سال آینده بدون برنامه هفتم مسیر خود را طی خواهد کرد.
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: برای سال آینده برای هزینه لایحه بودجه هزینه های جاری کسری بودجه هزینه پایدار انتشار اوراق برنامه هفتم اوراق منتشر بر این اساس فروش اموال بودجه ۱۴۰۲ بودجه سال قیمت نفت بودجه ای لایحه ای سال هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۸۷۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش نوری قزلجه به احتمال بازگشت طرح صیانت به صحن مجلس /کسی با تمامیت خواهی و زیادهطلبی نمیتواند در این دوره رییس مجلس شود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، غلامرضا نوری قزلجه رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس، در گفتگویی با جماران به تحلیل و ارزیابی انتخابات پشت سر گذاشته شده مجلس پرداخته است.
در ادامه بخشی از این گفتگو را میخوانید؛
با توجه به انتخاباتی که پشت سر گذاشتیم؛ آمار آرای باطله با درصد بالا ما را بسیار شگفتزده کرد، ابتدا تحلیل شما در اینباره چیست و چرا در این موضوع مسئولان ما به آن ۶۰ درصدی که به پای صندوق رأی نرفتند، نمیپردازند؟
انتخابات ۱۱ اسفند در تاریخ انتخاباتهای مجلس با کمترین مشارکت و چیزی نزدیک به ۴۱ درصد برگزار شد و همانطور که اشاره کردید آراء باطله هم زیاد بود. میتوانیم بگوییم کسانی که رأی دادند یک سوم جمعیت واجدین کشور بودند و دو سوم واجدین شرایط هیچ نامزدی را انتخاب نکردند. البته قابل پیش بینی بود و یکی از دلایل آن شرایط نامساعد اقتصادی و معیشتی مردم بود که بسیاری از مردم گلهمند بودند و هستند. مورد دیگر، تنوع سیاسی نامزدها بود که در همه حوزهها از تنوع سیاسی برخوردار نبودند. کما اینکه میبینیم در حوزههایی که یک مقدار تنوع سیاسی بوده و طیفهای متعددی حضور داشتند مشارکت بالا بود، ولی در حوزههایی که این تنوع سیاسی نبود مشارکت پایین بود. یک دلیل عمده آن هم همین بود که باعث پایین آمدن مشارکت شد و این عدد مشارکت را برای این انتخابات رقم زد.
حدود ۴۰ درصدی که مشارکت کردند به هر حال به نظام کمک کردند ولی این نیست که حرفی ندارند یا بگویند همهچیز عالی و درست است، اما اینها هم حرفی برای گفتن و نظرات و مطالباتی دارند و حتما باید به آن توجه شود و آن ۶۰ درصدی که شرکت نکردند نیز مطالباتی دارند که باید به آن هم توجه شود و من معتقد هستم؛ نمایندگانی که احساس مسئولیت دارند طبق قانون اساسی و آن تکلیفی که دارند و حتی کسانی که رأی ندادند را نیز باید نمایندگی کنند و نماینده تمام ملت بودن وظیفهی سنگینی است و من معتقد هستم که انتظارات از این مجلس بسیار است. به نظر میآید که شرایط زمانی اینطور ایجاد میکند که تصمیمات، آرا و طرحها و نظرات این مجلس برای جامعه مهم باشد و قطعا مورد توجه خواهد بود.
در چند روز اخیر بحثی بین مجلس و دولت شده است، دولت نسبت به نقدها بسیار معترض است. شما هم جز آن نمایندگانی بودید که نسبت به مشکلات منتقد بودید، این درگیری بین مجلس و دولت را چطور تلقی میکنید و آیا شما در دور جدید مجلس باز هم به راه خود ادامه خواهید داد؟
ما نماینده مردم هستیم و این کمترین وظیفه یک نماینده است که صدای مردم و صدای موکلین خود باشد، این کمترین وظیفه ما است که آن را نیز باید انجام دهیم و من معتقد هستم که مجلس یازدهم در نظارت بر دولت چندان موفق نبود، زیرا همان اول قافیه را با آن امضای نامه ۲۳۰ نفره برای آمدن رییسی باخت و خیلی جای نظارتی برای خود نگذاشت و عملا هم نتوانست آن اعمال نظارت لازم را به طور جدی و عملی بر دولت داشته باشد و دولت هم در یک آسودگی خاطر در این فامیلی سیاسی با مجلس جلو رفت و طبیعی است در سیستم حکومتی مثل نظام سیاسی کشور ما در معامله و هماهنگی خارج از ضابطه مجلس و دولت آن کسی که ضرر میبیند مردم هستند.
چند روز دیگر انتخابات دور دوم را در پیش داریم و انتظار چندانی نیز برای مشارکت مردم وجود ندارد، برخی هم معتقد هستند که لیست تهران کاملا مشخص است. نظر شما در این باره چیست؟
چون مرحله دوم است و تعداد نامزدها محدود است به نوعی فرمایش شما صادق است ولی من میخواهم از یک منظر دیگر نگاه کنم که حتی در بین دو شخص خیلی نزدیک به هم باز میشود تفاوتها را احساس کرد. باید از تجربه مرحله اول و آن بخش های دارای مشارکت بالا تجربه کسب کنیم، چرا که شاهد بودیم در زمانی که مشارکت مردم بالا بوده، معمولا افرادی انتخاب شده اند که به مردم نزدیک هستند.
لذا از اینجا نتیجه میگیریم که درحوزههای باقیمانده هم اگر مردم پای صندوقهای رأی بیایند، احتمال اینکه نیروها و نمایندگان بهتری بتوانند به مجلس راه پیدا کنند وجود دارد. نظر من این است که باید در بین همین افراد محدودی که برای مرحله دوم باقی ماندهاند، ببینیم کدام یک به دنبال نمایندگی واقعی مردم هستند، یعنی این میتواند خیلی مفید و کارسازباشد.
امروز در اظهارات خود آنها نیز به راحتی میتوان فهمید که کدامیک درک و فهم درستی از مشکلات جامعه ومعضلات کشور و دغدغه مردم را دارند. معتقد هستم که خارج از آن دستهبندیهای سیاسی باید ببینیم چه کسی دغدغهی ایران و مشکلات مردم و قصد نمایندگی مردم را دارد، به نظر من با این معیار میشود باز انتخاباتی را انجام داد، انتخابهایی را داشت که میتواند به تقویت مجلس کمک میکند و عرض کردم اینها در اظهارات یا در حمایتها به راحتی مشخص است. افرادی که متکی به حمایت نهادهای مختلف و کانونهای قدرت هستند، قدرت چه در بحث مالی چه در بحث سیاسی یا قدرت سخت، آنهایی که خیلی به این نهادهای رسمی و غیررسمی کانونهای قدرت متکی هستند، مطمئنا نمیتوانند نمایندگی مردم و ملت را در مجلس داشته باشند و مدیون همان کانونها هستند و مسائل و مشکلات اقتصادی و سیاسی آنان را هم پیگیری خواهند کرد.
ولی آنانی که دغدغه مردم را دارند و میخواهند نماینده مردم باشند و حرف آنان را بزنند، میتوان از بین آنها انتخابهایی را انجام داد که برای مجلس کمک حال شود. نماینده مردم باید حرف مردم را بزند در یک ساختار درست وظیفهی هر کسی تعیین شده است و وظیفه نماینده مجلس و مردم نیز این است که مسائل، مشکلات، دغدغهها و حرفهای مردم را در مجلس بزند و آنها را پیگیری کند، در مجلسی که محل تجلی اراده ملت است باید دنبال حل و فصل مشکلات مردم و به کرسی نشاندن خواستههای مردم بود و اینها باید سرلوحه کار نماینده باشد.
مجلس دوازدهم را چطور میبینید؟
من خیلی به مجلس دوازدهم بدبین نیستم، علیرغم این مشارکت و حضور یک سری چهرههای رادیکال تا حدودی خوشبین هستم، به یک شرط و آن هم رعایت اخلاق حرفهای است. و این تنوع نسبی سیاسی که ایجاد شده و درغالب فراکسیونهای مختلف میخواهد شکل بگیرد، اگر اخلاق حرفهای نمایندگی رعایت شود و هر کدام از طرف یکدیگر به رسمیت شناخته شود، که وهله اول نیز همین است، به نظر من میتواند در خیلی از حوزهها موفق شود.
مجلس محل تضارب آرا و گفتوگوهای عالمانه و حکیمانه است، اگر این اتفاق بیفتد همین اختلافنظرها و اختلاف سلیقهها میتواند به پختهتر شدن طرحها و لوایح و تصمیماتی که از این مجلس بیرون میآید کمک کند. ولی اگر به سمت بداخلاقیها و حواشی کشیده شود میتواند به پرحاشیهترین مجلس بعد از انقلاب هم تبدیل شود.
آیا ما میتوانیم در دور بعدی مجلسی متشکل از مستقلین، اصولگرایان معتدل و تعداد اندکی از اصلاحطلبان رادر کنار هم ببینیم و یک فراکسیون تشکیل دهند؟
مستقلین، اصولگرایان معتدل و اصلاحطلب؟ بله، چنین بنایی داریم. انشاالله امیدوار هستیم که این اتفاق مهم بیافتد و اقدامات اولیه آن هم صورت گرفته است. این اراده وجود دارد و جلساتی هم در این حوزه داشتهایم وخیلی هم امیدوارکننده است.
درمورد ریاست مجلس پیشبینی شما چیست؟ آیا ما میتوانیم دوباره محمد باقر قالیباف را بر مسند ریاست مجلس ببینیم؟
به نظر من کمی برای قضاوت کردن و پیشبینی زود است، چون یک عده بهطور جدی کار میکنند که رقابت بین چند نفر و غیررقابتی باشد. هر اتفاقی که در روزهای آتی خواهد افتاد، بر روی اینکه چه کسی رییس مجلس شود تأثیرگذار است. ولی قطعا کسی میتواند ریاست مجلس را برعهده بگیرد که مثل مجلس یازدهم اکثریت و هماهنگ نیست، یک اختلاف نظرها و اختلاف سلیقههایی در طیفهای سیاسی همراه هم وجود دارد که ایجاب میکند تا یک مدل جدیدی برای مدیریت مجلس ایجاد شود.
به نظر من کسی موفق خواهد شد که بتواند یک جلب مشارکتی از این تنوعهای فراکسیونی و جریانهای فکری در مجلس نسبت به عدد و سهم آنها درست کند و یک هیات رییسه نماینگر این جمع را منصفانه و عادلانه بچیند، هر کسی این هنر را داشته باشد به نظر من میتواند ریاست مجلس را برعهده بگیرد ولی کسی با تمامیت خواهی و زیادهطلبی نمیتواند در این دوره رییس مجلس شود.
برخلاف آن ترکیبی که در مجلس یازدهم با آن رو به رو شدیم، آیا مجلس دوازدهم میتوانیم متفاوت ببینیم؟
بله، همهچیز ممکن است. با توجه به این عدد فراکسیونهای مختلف مجلس همه اینها محتمل و امکانپذیر است
شورای نگهبان درمورد لایحه حجاب و عفاف گفت که ما هنوز سر حرف خود هستیم و ایرادات به جا است، در این صورت این لایحه به مجلس آینده میآید و چرا این لایحه پرسروصدا چرا به نتیجه نمیرسد؟
چون مبانی آن درست نبود. اگر به خاطر داشته باشید چند ماه قبل که در مجلس مطرح شد و من مخالفتم را با اصل ۸۵ شدنی آن اعلام می کردم، به محتوای آن هم اشاره کردم و یک سری ایراد و اشکالات اساسی در مبانی آن لایحه وجود دارد.البته آدم نمیتواند بگوید «لایحه»! چون ۹ ماده ی آن ۷۰ ماده شده است، یعنی اضافه و در حقیقت تبدیل به «طرح» شده است! اما از طرفی هم نمیتوانیم بگوییم طرح، چون اگر دولت یا قوه قضاییه این لایحه را قبول ندارند میتوانستند آن را پس بگیرند؛ یعنی یک چیزی آن وسط مانده که نه لایحه است و نه طرح! نه آنقدر دولت و قوه قضاییه دنبال آن هستند که آن را به عنوان یک لایحه حمایت کرده و جلو ببرند و نه آنطور مخالف هستند که بگویند ما ۹ تا ماده نوشته بودیم، چرا آن را ۷۰ ماده کردید و ما این را قبول نداریم، پس میگیریم و دوباره خودمان چیز دیگری را تقدیم میکنیم.
این لایحه از نظر مبانی ایراد و اشکالاتی زیادی دارد؛ چه از نظر شرعی و چه از نظر حقوقی. به طور بلاوجه هزینه خیلی زیادی را به بخش دولتی و مقدار قابل توجهی هم به بخش خصوصی تحمیل میکند. فلذا همانطور که قانون شدن این لایحه امروز دچار مشکل شده، بعد از چند ماه این همه رفت و برگشت، نمیتواند به قانون تبدیل شود. طبیعتا اجرای آن در جامعه از این هم خیلی سختتراست و قابلیت اجرایی ندارد و از آن مواردی است که هم میتواند قانونگذاری را لوث کند و هم میتواند ارزشها را در جامعه لوث کند و امیدوار هستیم که برای آن یک تدبیر اساسی بیندیشند. م
به این رفت و برگشتها امیدوار هستم، هنوز امیدوار هستیم که این را اصلاح و درست کنند، کلا لایحه در مبانی خود یک سری سستیها و مشکلاتی دارد که جمع کردن آن سخت است و سنگ بنای آن درست نیست.
در حالی که لایحه حجاب و عفاف به نتیجه نرسید است و فراجا زیر نظر وزارت کشور اقدام به اجرای «طرح نور» میکند، این امکان وجود دارد که در روز جمعه در انتخابات صداوسیما خانمهایی کم حجاب و یا بی حجاب را نشان دهد. آیا این اقدامات دوگانه مسئولان نیست؟
این رفتارهای دوگانه به نظر من بازی با ارزشهای دینی است و این نوع رفتارها نه تنها دین مردم را تقویت نمیکند، بلکه پایههای آن را سست میکند و دینباوری را در جامعه تضعیف میکند. این نوع برخورد با یک ارزش و یک موضوع شرعی به نظر من یک بههم ریختگی ذهنی را حداقل در جوانان ایجاد میکند که درست کردن آنکار آسانی نیست. در حوزه ارزشها و مسائل دینی، دینداری و دین باوری نگاه مکانیکی قانونگذاری جواب نمیدهد که هیچ، بلکه اثر عکس نیز خواهد داشت. اما برای یک زندگی اجتماعی و یک زیست عفیفانه که اجماع عمومی و ملی برای آن فراهم است می توان قانون نوشت و اجرا کرد.
آیا قرار است در هفته آخر مجلس یازدهم از طرح صیانت صحبتی شود؟
من چیزی نشنیدهام، صحبت طرح صیانت نمیتواند مطرح شود، چون دو سال قبل آخرین جلسه طرح صیانت گذاشته شد و به نتیجهای نرسید و تمام شده است و بعد از آن جلسه رسمی نداشت؛ چون طبق آییننامه آن باید پخش علنی میشد و همه مردم هم در جریان قرار میگرفتند که چه تصمیمی میگیرند که این اتفاق هم نیفتاده و من دلیلی نمیبینم که آن را مطرح کنند، و آخرین تصمیم این کمیسیون برای تصویب کلیات در یک جلسه غیرقانونی و خلاف آئین نامه بود که آن هم بعد از تذکر بنده رسما منتفی شد. و دیگر بعد از آن هیچ اتفاقی بهطور رسمی برای آن نیفتاد.
خیلیها تلاش کردند و جلساتی را گذاشتند، ولی هیچ جلسهای به حد نصاب نرسیده بود. هیچ جلسهای مطابق آییننامه داخلی کمیسیون مشترک که پخش مستقیم از الزامات اساسی آن است، اتفاق نیفتاده. پس بنابراین، کسی نمیتواند بگوید که در این کمیسیون تصمیمی گرفته شده که تازه آن را هم به صحن بیاورد و برای مدت زمان آن رای بگیرد.
۲۷۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904046